Brytyjski autor piszący hard SF. Kompetencje naukowe zawdzięcza dwóm dyplomom naukowym, z matematyki i inżynierii. Napisał kilka książek wraz z Arthurem C. Clarkiem. Pozostaje pod wpływem jednego z ojców założycieli gatunku, H. G. Wellsa; pełni też funkcję wiceprezesa międzynarodowego towarzystwa jego imienia. Powieść “Statki Czasu”, będąca kontynuacją “Wehikułu czasu”, jest uznawana za jedną z najlepszych w jego dorobku. Zdobyła Nagrodę Cambella, Nagrodę British Science Fiction Association, a także była nominowana do nagród Hugo i Nebula.
Własne powieści Baxtera zgrupowane są w kilku cyklach. “Xeelee Sequence” (m.in. “Tratwa”, “Czasopodobna nieskończoność”, “Pływ”, “Pierścień”) opowiada o dalekiej przyszłości, w której ludzie stają się jedną z najpotężniejszych ras we wszechświecie. “Evolution” (serie “Mammoth” i “Manifold”) to efekt zainteresowania autora ewolucją ludzkości, zaś historie alternatywne (”Antylód”, “Statki czasu”, “Wyprawa”) rozgrywają się w realiach współczesnej Ziemi lub przyszłości, w której ludzkości udało się wyjść w kosmos.
Opowiadanie „Ostatni kontakt”, nominowane w zeszłym roku do nagrody Hugo, to kameralna historia zainspirowana teoriami współczesnej astrofizyki. Szukając podobieństw można wskazać na opublikowane w „Krokach w nieznane” 1976 opowiadanie „Dziewięć miliardów imion Boga”, Arthura C. Clarke’a. Wychodząc z różnych założeń fabularnych obaj autorzy dochodzą, w sumie, do tego samego punktu.
[singlepic id=47 w=320 h=240 float=]
